متون درس « أَرْضُ اللّٰهِ واسِعَة » و معنی:

( ... أَرْضُ اللّٰهِ واسِعَة ... )

( ... زمین خدا پهناور است ... )

كانَتْ مَجْموعَةٌ مِنَ الْغِزْلانِ في غابَةٍ بَينَ الْجِبالِ وَ الْأَنهارِ.

گله ای از آز آهوها در جنگلی بین کوه ها و رودها بودند.

في يَومٍ مِنَ الْأَيّامِ هَجَمَتْ خَمسَةُ ذِئابٍ عَلَی الْغِزلانِ… .

در روزی از روزها، پنج گرگ به آهوها حمله کردند.

اَلْغَزالُ الْوَّلُ:                     إِلٰهي، ماذا نَفعَلُ؟

 آهوی اوّل: خدایا، چه کنیم؟

اَلْغَزالُ الثّاني:                    لا نَقدِرُ عَلَی الدِّفاعِ.

 آهوی دوم: نمی توانیم دفاع کنیم.

قالَتْ غَزالَةٌ صَغيرَةٌ في نَفْسِها: «ما هوَ الْحَلُّ؟ عَلَيَّ بِالتَّفَکُّرِ. سَأَنجَحُ.»

آهوی کوچکی با خودش گفت: «چاره چیست؟» باید فکر کنم. پیروز خواهم شد.

اَلْغَزالَةُ الصَّغيرَةُ شاهَدَتْ عُصْفوراً ؛ فَسَأَلَتْهُ: «هَلْ خَلْفَ تِلْكَ الْجِبالِ عالَمٌ آخَرُ؟»

آهو کوچولو گنجشکی را دیدو پس از او پرسید: «آیا پشت آن کوه ها جهان دیگری است»

أَجابَ الْعُصْفورُ: «لا».

 گنجشک جواب داد: «نه»

اَلْغَزالَةُ الصَّغيرَةُ ما يَئِسَتْ فَشاهَدَتْ حَمامَةً وَ سَأَلَتْها: «يا أُمَّ الْفَرخَينِ، هَل وَراءَ تِلْكَ الْجِبالِ عالَمٌ غَيرُ عالَمِنا؟» سَمِعَتْ مِنها نَفْسَ الْجَوابِ.

آهوی کوچولو نا امید نشد. پس کبوتری را دید و ازش پرسید: «ای مادر دو جوجه، آیا پشت آن کوه ها غیر از دنیای ما جهان دیگری است؟» از او همان جواب را شنید.

اَلْغَزالَةُ شاهَدَتْ هُدهُداً وَ سَأَلَتْهُ: «هَلْ خَلْفَ الْجِبالِ عالَمٌ غَيرُ عالَمِنا؟»

 آهو هدهدی را دید و از او پرسید: «آیا پشت کوه ها جهانی غیر از جهان ماست؟»

أَجابَ الْهُدهُدُ: «نَعَم».

 هدهد پاسخ داد: «بله»

فَصَعِدَت الْغَزالَةُ الْجَبَلَ الْمُرتَفِعَ وَ وَصَلَتْ فَوقَهُ فَشاهَدَتْ

غابَةً واسِعَةً؛ ثُمَّ رَجَعَتْ وَ قالَتْ لِآباءِ الْغِزلانِ:«أَ تَعْرِفونَ أَنَّ خَلْفَ الْجِبالِ عالَماً آخَرَ؟»

 پس آهو به کوه بلند صعود کرد و بالای آن رسید. پس جنگل پهناوری را دید سپس برگشت و به پدران آهوها گفت: «آیا می دانید که پشت کوه ها جهان دیگری است؟»

وَ قالَتْ لِأُمَّهاتِ الْغِزلانِ: «أَ تَعْرِفْنَ أَنَّ خَلْفَ الْجِبالِ عالَماً آخَرَ؟!»

 و به مادران آهو ها گفت: «آیا می دانید که پشت کوه ها جهان دیگری است؟»

فَقالَ الْغَزالُ الْوَّلُ بِغَضَبٍ:          کَيفَ تَقولينَ هٰذَا الْکَلامَ؟!

پس آهوی اوّل با خشم گفت: «چگونه این حرف را می گویی؟»

وَ قالَ الْغَزالُ الثّاني:            کَأَنَّكِ مَجْنونَةٌ !

 و آهوی دومی گفت: «گویا تو دیوانه ای.»

وَ قالَ الْغَزالُ الثّالِثُ:          هيَ تَکذِبُ.

و آهوی سومی گفت: «او دروغ می گوید.»

وَ قالَت الْغَزالَةُ الرّابِعَةُ:       أَنتِ تَکذِبينَ.

و آهوی چهارمی گفت: «تو دروغ می گویی.»

قَطَعَ رَئيسُ الْغِزلانِ کَلامَهُم وَ قالَ:

رئیس آهوها سخنشان را قطع کرد و گفت:

«هيَ صادِقةٌ لا تَکذِبُ؛ عِنْدَما کُنْتُ صَغيراً؛ قالَ لي طائِرٌ عاقِلٌ: خَلْفَ الْجِبالِ عالَمٌ آخَرُ وَ قُلْتُ ذٰلِكَ لِرَئیسِنا لٰکِنَّهُ ما قَبِلَ کَلامي و ضَحِكَ. کَما تَعرِفونَ أنَا أَطلُبُ صَلاحَکُم دائِماً؛ فَعَلَينا بِالْمُهاجَرَةِ»

«او راست گو است دروغ نمی گوید؛ وقتی کوچک بودم؛ پرنده دانایی به من گفت: پشت کوه ها جهان دیگری است و آن را به رئیسمان گفتم ولی او حرف من را نپذیرفت و خندید.» چنان که می دانید من همیشه صلاح شما را می خواهم؛ پس باید کوچ کنیم.»

صَعِدَ الْجَميعُ الْجَبَلَ وَ وَجَدوا عالَماً جَديداً وَ فَرِحوا کَثيراً.

همگی بالای کوه صعود کردند و جهان جدیدی یافتند و بسیار شاد شدند.

الأربعینات: